Istorijat

Opšta zanatsko – trgovačka škola zvanično je počela sa radom 16. aprila 1919. godine. Za njenog upravnika imenovan je Bogoljub Pojantić, učitelj sa završenom Bogoslovskom školom. Potreba za osnivanjem ovakve škole bila je nametnuta prirodom zanimanja kojima se većina novopazarskog stanovništva toga vremena bavila – trgovinom i zanatstvom. Školu su pohađali samo dečaci. Ova škola je utemeljila pravac razvoja današnje Tehničke škole. U prvoj godini rada, škola je imala dva pripremna i jedno odeljenje prvog razreda. Roditelji i vlasnici radnji bili su obavezni da učenike i pomoćnike upišu u školu, u suprotnom sledila im je novčana kazna. Dužnost upravnika Opšte zanatsko – trgovačke škole, Bogoljub Pojantić je obavljao do svoje smrti, 1928. godine. Na njegovo mesto postavljen je privremeni upravnik Atanasije Veljković, koga je ubrzo zamenio Aleksandar Despotović, da bi 1929. godine za  upravnika škole bio imenovan Stanimir Stanimirović, istaknuti učitelj i nastavnik Opšte zanatsko – trgovačke škole.

Školske 1934/35. godine, kao i sve zanatske i zanatsko – trgovačke škole u zemlji,  škola je promenila naziv u Stručno produžna škola. [1] Uslov za upis u školu bio je da učenici imaju završenu četvorodišnju osnovnu školu ili jedan pripremni razred produžne škole. Školovanje je trajalo tri godine.

Po završetku II svetskog rata, školske 1946/47. škola je nastavila sa radom pod novim nazivom Stručna škola za učenike u industriji i zanatstvu. Njen upravnik  bio je Vukašin Gredić. Iako još uvek nije bilo nastavnih planova i udžbenika propisanih od strane Ministarstva prosvete, mogle su se zapaziti promene u smislu diferencijacije odeljenja po strukama, odnosno zanimanjima.

Školska 1950/51. započela je sa Budišom Markićevićem na čelu ove ustanove, kada je dobila novi naziv – Stručna škola učenika u privredi. Međutim, početkom kalendarske 1951. Vukašin Gredić je ponovo bio imenovan za upravnika. Otvoreno je jedno odeljenje ugostiteljske struke, a ukupan broj učenika u školi je povećan.  Nastava se izvodila u prostorijama Vežbaonice.

Školske 1967/68. školi je promenjen naziv u Škola za kvalifikovane radnike, a nastava se izvodila u prostorijama današnje Nacionalne službe za zapošljavanje. Naredne školske godine desile su se velike promene u organizaciji srednjeg obrazovanja. Savet za obrazovanje je izneo predlog da se celokupno srednje obrazovanje integriše u tzv. Školski centar, a sva prava Centra prenesu na Radnički univerzitet koji nije imao verifikovana zanimanja, samim tim nije mogao učenicima da izda svedočanstva o završenoj srednjoj školi.

Problem je rešen objedinjavanjem dve škole u jednu pod nazivom Škola za kvalifikovane radnike, na čijem čelu je od 1968. do 1971. bio Bajram Beriša. Nastava se izvodila u iznajmljenim prostorijama Radničkog univerziteta. Naredne godine za potrebe škole kupljena je bivša zgrada Doma zdravlja koja je adaptirana za potrebe škole. Umesto Bajrama Beriše, 1971. godine na mesto direktora škole došao je Izudin Šušević. Broj učenika se konstantno povećavao, tako da se nastava morala izvoditi u različitim objektima. Pored matične škole, korišćene su prostorije Gimnazije, Nacionalne službe za zapošljavanje i Radničkog univerziteta.

Školske 1973/74. godine škola je dobila naziv Tehnički školski centar „Zenun Hasković“. Ubrzan razvoj industrije i privrede direktno je uticao na proširivanje delatnosti škole – uvođenje novih smerova koji obrazuju kadrove za rad u preduzećima. Time je broj učenika bio vidno povećan, pa su, pored postojećih objekata u kojima se izvodila nastava, sagrađene i takozvane barake koje su služile kao radionice za obavljanje praktične nastave.

Od školske 1977/78.godine, u skladu sa reformom srednjeg obrazovanja, škola menja naziv u Obrazovni centar „Zenun Hasković“.  Uvedeno je takozvano usmereno obrazovanje, koncipirano na taj način da svi srednjoškolci prve dve godine pohađaju program zajedničkih osnova, a druge dve odabrani smer. Škola je edukovala učenike u više područja rada i struka: mašinska, građevinska, saobraćajna, tekstilna, kožarska, drvoprerađivačka, keramička.

27. novembra 1979. godine svečano je otvorena zgrada sadašnje Tehničke škole sa savremenim učionicama i kabinetima. Uslovi rada su znatno poboljšani. Pri školi je postojao i Centar za obuku vozača, sertifikovan za izvođenje obuke za vozače svih kategorija. Učenička zadruga, kojom su upravljali učenici, predstavljala je, pored Centra za obuku vozača, još jedan izvor prihoda za školu jer su proizvedene predmete prodavali u okviru zadruge.

Zbog povećanog broja učenika i nastavnika, Obrazovni centar „Zenun Hasković“ je 1988. godine reorganizovan u dve osnovne organizacije udruženog rada: OOUR „1.maj“ i OOUR „Miodrag Jovanović“ sa zajedničkom pedagoško – psihološkom službom, računovodstvom, pravnom i pomoćno – tehničkom službom. Funkciju direktora Centra od 1985. do 1990. vršio je Sulejman Mavrić. Na mestu direktora OOUR-a „Miodrag Jovanović“ nalazio se Adem Bihorac. 1990. godine OOUR „Miodrag Jovanović“ je preimenovan u Tehnička škola „Miodrag Jovanović“, a za vršioca dužnosti direktora škole imenovan je Adem Bihorac.

Učenici Tehničke škole su redovno osvajali prva mesta na republičkim takmičenjima iz oblasti mašinstva, elektrotehnike i saobraćaja.  Međutim uspeh nije izostajao ni u oblastima stranih jezika, srpskohrvatskog, likovne umetnosti, istorije, sporta…Škola je izdavala i svoj list „Generacija X“ koji su uređivali učenici.

Kao samostalna institucija, pod nazivom Tehnička škola u Novom Pazaru, postoji od 1993. godine. Obrazuje učenike u tri područja rada: elektrotehnika, mašinstvo i obrada metala i saobraćaj. U ovom periodu počinje intenzivnije uvođenje smerova u četvorogodišnjem trajanju kojima se učenici u potpunosti osposobljavaju za nastavak školovanja na tehničkim fakultetima.

Osim redovnih, u školi se obrazuju i vanredni učenici III, IV i V stepena stručne spreme. U periodu od 2001. do 2004. vršilac dužnosti direktora škole bila je Muenesa Gilić, a od 2004. do odlaska u penziju 2012. godine, funkciju direktora vršio je Adem Bihorac. Nakon njega, na mesto direktora je imenovan Nusret Murtezić, a od 2016. na čelu Tehničke škole nalazi se Hido Ljajić.

Od događaja koji pripadaju novijoj istoriji posebno mesto zauzimaju učenici u programu Dostignuća mladih (Junior Achievement), koji se u Srbiji sprovodi od 2005. godine, a za cilj ima razvijanje preduzetničkog duha mladih. Timom Tehničke škole rukovodi profesor Mirza Šemsović.

U oblasti školskog sporta učenici Tehničke škole postižu izvanredne rezultate. Nemoguće je nabrojati sve njihove uspehe i medalje. Čak i među vrhunskim sportistima i reprezentativcima u zemlji ima mnogo naših bivših i sadašnjih đaka. Školske 2020/21. učenik Tehničke škole Faris Gudžević ušao je u pionirsku rukometnu reprezentaciju Srbije.

Školske 2017/18. godine u školi se prvi put počelo sa realizacijom nastave na bosanskom jeziku u 5 od ukupno 10 upisanih odeljenja. Predstavnici Bošnjačkog nacionalnog vijeća su za učenike obezbedili udžbenike na bosanskom jeziku iz nekoliko predmeta: bosanski jezik i književnost, historija, matematika, likovna umjetnost i muzička kultura.

Iste godine u Tehničkoj školi je upisano odeljenje Mehaničar motornih vozila u kome se nastava izvodi po sistemu dualnog obrazovanja. Koreni ovog vida obrazovanja nalaze se u nekadašnjim zanatskim radnjama, a sistem funkcioniše po principu učenje kroz rad.

Nastavno osoblje Tehničke škole je u radu sa učenicima s posebnim potrebama pokazalo zavidan nivo profesionalizma i odlične rezultate. 2018. godine učenica mašinske struke Tehničke škole, Dina Tatarević, proglašena je za najbolju slabovidu učenicu u Srbiji.

Osim učenika s posebnim potrebama, školu pohađaju i učenici iz marginalizovanih grupa – raseljeni Romi. Školske 2018/19. završni ispit iz saobraćajne struke položio je Miljajim Krasnići, stekavši zvanje Vozač motornih vozila. Diploma Tehničke škole predstavlja potvrdu da je Miljajim prvi učenik romske nacionalnosti u Novom Pazaru koji je uspešno završio srednjoškolsko obrazovanje.

Od 2016/17. broj učenika je u stalnom porastu. Školske 2020/21. godine nastavu pohađa 1080 učenika raspoređenih u 43 odeljenja.

Zbog pandemije Corona virusa, 16. marta 2020. redovna nastava u celoj zemlji je prekinuta. Nastava se do kraja školske 2019/20. izvodila online. Školska 2020/21. je započela primenom kombinovanog modela nastave.

NAZIVI TEHNIČKE ŠKOLE KROZ ISTORIJU
	NAZIV	OD	DO
1.	Opšta zanatsko – trgovačka škola	1919.	1934.
2.	Stručno produžna škola	1934.	1946.
3.	Stručna škola za učenike u industriji i zanatstvu	1946.	1950.
4.	Stručna škola za učenike u privredi	1950.	1967.
5.	Škola za kvalifikovane radnike	1967.	1973.
6.	Tehnički školski centar “Zenun Hasković”	1973.	1977.
7.	Obrazovni centar “Zenun Hasković”	1977.	1988.
8.	OOUR “Miodrag Jovanović”	1988.	1990.
9.	Tehnička škola “Miodrag Jovanović”	1990.	1993.
10.	Tehnička škola u Novom Pazaru	1993.	–

DIREKTORI TEHNIČKE ŠKOLE OD 1919. DO 2021.
	IME I PREZIME	OD	DO
1.	Bogoljub Pojantić	1919.	1928.
2.	Stanimir Stanimirović	1929.	1934.
3.	Vukašin Gredić	1946.	1948.
4.	Hivzo Zejnelagić, Aleksandar Marjanović, Živojin Grbić	1948.	1949.
5.	Mirko Otović	1949.	1950.
6.	Budiša Markićević	1950.	1951.
7.	Vukašin Gredić	1951.	1968.
8.	Bajram Beriša	1968.	1971.
9.	Izudin Šušević	1971.	1985.
10.	Sulejman Mavrić	1985.	1990.
11.	Adem Bihorac	1990.	2001.
12.	Muenesa Gilić	2001.	2004.
13.	Adem Bihorac	2004.	2012.
14.	Nusret Murtezić	2012.	2016.
15.	Hido Ljajić	2016.	–

[1] Bulletin – Bureau of Education, 1939. Uredba o organizaciji, nastavnom planu, stručnoj spremi nastavnika i upotrebi udžbenika u stručnim produžnim školama od novembra 1934. godine I broj 39880/H Ministarstva trgovine i industrije Kraljevine Jugoslavije